Люди думают, что самая важная часть творческой жизни — это талант, дисциплина, тренировка или, откровенно говоря, удача. Это правда, что все эти вещи важны. Но я думаю, что самая важная часть — умение прощать себя.
Մարդիկ մտածում են, որ ստեղծագործական կյանքի ամենակարևոր մասը` տաղանդն է, կարգապահությունը, պատրաստությունը կամ, ավելի կոնկրետ, հաջողությունը։ Ճիշտ է, այս ամենը կարևոր բաներ են։ Բայց ես կարծում եմ, որ ամենակարևոր մասը` ինքդ քեզ ներելու հմտությունն է։
Каждый день как художники, мы должны прощать себя.
Мы должны прощать себя за нашу работу, которая не так хороша, как нам хотелось бы.
Ինչպես նկարիչներ, մենք պետք է ներենք մեզ։
Մենք պետք է ներենք մեզ այն աշխատանքի համար, որը այդքան էլ լավը չէ, ինչքան մենք կուզեինք։
Мы должны прощать себе время, которые мы не посвящаем работе — потому что потеряли энергию или вдохновение для этого.
Մենք պետք է ներենք մեզ այն ժամանակի համար, որը չենք հատկացնում աշխատանքին, որովհետև կորցրել ենք մեր էներգիան կամ ոգեշնչումը դրա համար։
Мы должны прощать себя за то, что делаем одни и те же вещи снова и снова, и слишком долго не становимся оригинальными.
Մենք պետք է ներենք մեզ նրա համար, որ անում ենք նույն բաները նորից ու նորից, և չափազանց երկար չենք լինում օրիգինալ։
Мы должны простить себе зависть к другим художникам, которые кажутся нам лучше во ВСЁМ.
Մենք պետք է ներենք մեզ մեր նախանձի համար, որոնք թվում են մեզ ավելի լավը ԱՄԵՆ ԻՆՉՈՒՄ։
Без постоянного прощения, ты никогда не сможешь продолжать творить.
Առանց մշտական ներման, դու երբեք չես կարող շարունակել ստեղծագործել։
Что касается меня, то я вспоминаю о прощении, когда напоминаю себе, что я только новичок.
Ինչ վերաբերում է ինձ, ես հիշում եմ ներման մասին, երբ հիշեցնում եմ ինձ, որ ես ընդամենը նորեկ եմ։
Мы все новички.
Մենք բոլորս նորեկներ ենք։
И только одна вещь, которую новичок может делать, чтобы совершенствоваться, — это продолжать идти.
Вперёд.
Եվ միայն մեկ բան, որը կարող է անել նորեկը, որպեսզի կատարելագործվի` շարունակել գնալ։
Առա’ջ։
Աղբյուրը` http://sobiratelzvezd.ru/samaya-vazhnaya-chast-umenie-proshhat-sebya/
Agapé Issagholi 